Dereń świdwa

Cornus sanguinea
Rodzina: dereniowate (Cornaceae)

Cechy morfologiczne:
Średniej wielkości krzew liściasty o pędach zielonawych, od strony nasłonecznionej ciemnoczerwonych. Liście posiadają łukowatą i mocno wytłoczoną nerwację. Jesienią przebarwiają się na piękny kolor czerwonego wina. Kwiaty białe, zebrane w baldachowate kwiatostany. Owocem jest kulisty pestkowiec, granatowoczarny, o średnicy około 0,6 cm.

Biologia i ekologia:
Roślina rodzima i wieloletnia. Rośnie w lasach liściastych i mieszanych, zaroślach i na skrajach polan oraz lasów. Gatunek mało wymagający w stosunku do gleby. Najlepiej rośnie w pełnym oświetleniu. Okres kwitnienia: maj – czerwiec. Jest całkowicie mrozoodporny.

Zastosowanie:
Zastosowanie mają owoce, które wprawdzie nadają się do bezpośredniej konsumpcji po zerwaniu z drzewa, ale najsmaczniejsze są jednak w przetworach. Można sporządzić z nich dżemy, konfitury, marmolady i soki. Stanowią cenny surowiec do wyrobu nalewki dereniówki. W celach leczniczych wykorzystywany jest jako środek pobudzający apetyt, wzmacniający i poprawiający przemianę materii.

Charakterystyka:
Stanowisko: słoneczne/cieniste
Mrozoodporność: -30°C
Wymagania wodne: umiarkowana wilgotność
Odczyn gleby: obojętny
Preferencje glebowe: żyzna
Kolor liści/igieł: zielony
Zimozieloność: nie
Tempo wzrostu: roślina szybko rosnąca
Typ rośliny: krzew
Okres kwitnienia: lato V,VI i VII
Docelowa wysokość: od 2 m do 3 m
Cecha wyróżniająca: o ozdobnych pędach lub korze

Źródło: https://www.atlas.roslin.pl