Pinus mugo
Rodzina: sosnowate (Pinaceae)

Cechy morfologiczne:
Krzew zimozielony dorastający do wysokości 3,5 m, rzadziej drzewo do 25 m, ze stożkowatą koroną. Korona ciemnoszara lub czarniawa. Ciemnozielone igły, wyrastające po dwie z krótkopędu, o długości 3-8 cm. Grubsze, sztywniejsze i krótsze niż u sosny zwyczajnej. Kwiaty podobne do kwiatów sosny zwyczajnej, ale smuklejsze i dłuższe. Szyszki na krótkich szypułkach lub siedzące, zupełnie dojrzała szyszka może mieć do 2,5 cm szerokości oraz 5 cm długości. W środku znajdują się czarne nasiona.

Biologia i ekologia:
Roślina wieloletnia, zimozielona, mało wymagająca pod względem żyzności i wilgotności gleby. Gatunek światłolubny, źle znosi zacienienie. Jest odporna na mrozy i dobrze znosi suszę. Okres kwitnienia: maj-czerwiec.

Zastosowanie:
Jako roślina doskonale utrwalająca ruchome, skaliste i piaszczyste podłoża bywa wykorzystywana do ochrony przeciwlawinowej, umacniania zboczy nasypów kolei i autostrad, utrwalania ruchomych wydm i rekultywacji hałd przemysłowych. Olejek kosówkowy stosowano do inhalacji, kąpieli przy reumatyzmie i krzywicy, jako środek rozkurczowy, przeciwgorączkowy, przeciwbólowy. Współcześnie olejek z szyszek stanowi surowiec do produkcji nalewek oraz suplement diety i słodzik dla miłośników zdrowej żywności (głównie sportowców i wegan). Drewno kosodrzewiny bywało czasem stosowane w stolarstwie i plecionkarstwie, ale łatwo siniało.

Charakterystyka:
Stanowisko: słoneczne
Mrozoodporność: -30°C
Wymagania wodne: umiarkowana wilgotność
Odczyn gleby: od zasadowych do kwaśnych
Preferencje glebowe:
Kolor liści/igieł: zielony
Zimozieloność: tak
Tempo wzrostu: roślina wolno rosnąca
Typ rośliny: krzew
Okres kwitnienia: V i VI
Docelowa wysokość: do 3,5 m
Cecha wyróżniająca: na żywopłoty i szpalery, atrakcyjna zimą

Fot. Anna Niedźwiedzka